Obecnie Święta Wielkanocne spędzamy w spokoju, spotykając się z rodziną, dzieląc się tradycjami i ciesząc się wolnymi chwilami. W czasie II wojny światowej było w Lublinie miejsce, w którym Święta obchodzono w sposób szczególny. W obozie koncentracyjnym na Majdanku Święta Wielkanocne obchodzono w 1943 i 1944 roku. W relacjach byłych więźniarek, zamieszczonych w różnych źródłach, zachowały się między innymi: opisy potajemnych rekolekcji, wyglądu Grobu Pańskiego zbudowanego z zebranych kamieni z terenu obozu, dzielenia się pokarmami z więźniami czy życzeń świątecznych przekazywanych w grypsach. Kobiety miały większe możliwości niż mężczyźni, aby święta w jakiś sposób celebrować, ponieważ przebywały na piątym polu więźniarskim w obozie kobiecym, gdzie miały nieco lepsze warunki bytowe, tam rygor był nieco mniejszy. Święta pozwalały im zjednoczyć się i wspólnie odczuwać szczególną atmosferę świąt. Zawsze wspominając o Wielkanocy, podkreślały, że nadchodzi wiosna i pierwsze promienie słońca napawały je również otuchą.